2. تعلیم من چون باران فرود آید،و سخنانم چون شبنم فرو ریزد.چون نم نم باران بر سبزه‌های تازه،و چون بارشها بر گیاهان.
3. زیرا نام خداوند را ندا خواهم کرد؛وصف عظمت خدای ما را بگویید.
4. «اوست صخره و کارهایش به کمال،راههایش، جملگی انصاف.او خدای امین و برکنار از بیداد،عادل است او و هم درستکار.
5. با وی به فساد رفتار کردند؛عیبها دارند و دیگر فرزندان او نیستند،بلکه نسلی منحرف و کج‌رفتارند.
6. ای قوم نادان و بی‌خردآیا خداوند را چنین پاداش می‌دهید؟آیا او پدر و آفریدگار شما نیستکه شما را بساخت و استوار فرمود؟
7. روزگاران کهن را به یاد آریدو به سالهای نسلهای متمادی بیندیشید.از پدر خود بپرسید تا آگاهتان سازد،و از مشایخ خویش، تا شما را بازگویند.
8. آنگاه که آن متعال قومها را میراث بخشید،آنگاه که بنی‌آدم را منتشر ساخت،او حدود قومها را تعیین فرمود،بر حسب شمار پسران خدا.
9. زیرا که نصیب خداوند قوم اوست،و یعقوب میراث تعیین شده از بهر او.