11. «همۀ مرغان طاهر را می‌توانید بخورید.
12. اما اینها را نباید بخورید: عقاب، لاشخور و لاشخور سیاه؛
13. زَغَن، شاهین و شاهین به نوعش؛
14. هر قسم کلاغ به نوعش؛
15. شترمرغ، جغد، مرغ نوروزی و باز به نوعش؛
16. بوم، جغد بزرگ، جغد سفید،
17. و جغد صحرایی؛ کرکس، مرغ غواص،
18. لک‌لک و مرغ ماهیخوار به نوعش؛ هُدهُد و خفاش.
19. همۀ حشراتِ بالدار بر شما حرامند؛ نباید آنها را بخورید.
20. اما همۀ پرندگان طاهر را می‌توانید بخورید.
21. «هیچ مُرداری را نخورید. می‌توانید آن را به غریبی که در یکی از شهرهای شماست بدهید تا بخورد، یا آن را به بیگانه‌ای بفروشید. زیرا شما برای یهوه خدایتان قومی مقدسید.«بزغاله را در شیر مادرش نپزید.
22. «از همۀ محصولاتِ مزرعۀ خود که سال به سال از زمین می‌روید، حتماً ده‌یک بدهید.
23. در حضور یهوه خدایتان، در آن مکان که او برمی‌گزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، ده‌یکِ غلّه و شراب و روغن، و نخست‌زاده‌های رمه و گلۀ خویش را بخورید، تا بیاموزید که در همۀ روزهای زندگی از یهوه خدایتان بترسید.
24. و اگر راهتان دراز باشد به گونه‌ای که چون یهوه خدایتان شما را برکت دهد، نتوانید ده‌یک خود را به آنجا ببرید، زیرا آن مکان که یهوه خدایتان برمی‌گزیند تا نام خود را در آن بگذارد از شما دور است،
25. پس آن را به پول تبدیل کنید و پول را به دست خویش گرفته، به مکانی که یهوه خدایتان برمی‌گزیند، ببرید
26. و پول را به مصرفِ هرآنچه دلتان بخواهد برسانید، از گاو و گوسفند و شراب و مُسکِرات و هرآنچه میلتان بر آن باشد. شما و اهل خانۀ شما در آنجا به حضور یهوه خدایتان بخورید و شادی کنید.
27. اما لاویانی را که در شهرهای شمایند فراموش مکنید، زیرا ایشان را چون شما نصیب و میراثی نیست.