7. بر هیاهوی شهر پوزخند می‌زند،و به عتابهای رَمه‌بان گوش نمی‌گیرد.
8. کوهها را همچون چراگاه خود تجسس می‌کند،و هر گونه سبزه را جستجو می‌نماید.
9. «آیا گاو وحشی به خدمت تو رضایت خواهد داد؟آیا شب را در آخور تو سپری خواهد کرد؟
10. آیا او را به ریسمانها به شیار توانی بست،یا وادیها را از پی تو هموار خواهد کرد؟
11. آیا به سبب قوّت عظیمش بر او اعتماد خواهی کرد،و کار خویش به او واگذار خواهی نمود؟
12. آیا به او اعتماد خواهی داشت که گندمت را بازگردانَد،و آن را در خرمنگاهت جمع کند؟
13. «شترمرغ بالهای خود را شادمانه تکان می‌دهد،اما پر و بال آن را با لک‌لک قیاس نتوان کرد.
14. زیرا که تخمهای خود را به زمین وا می‌گذارَد،و بر روی خاکْ آنها را گرم می‌کند.
15. نمی‌اندیشد که ممکن است پایی آنها را لِه کند،یا وحوش صحرا لگدمالشان کنند.
16. با بچه‌های خود خشونت می‌ورزد که گویی از آنِ وی نیستند؛او را باکی نیست که محنت او هدر شود،
17. زیرا خدا او را از حکمت محروم کرده،و از فهم نصیبی به او نبخشیده است.