3. من معرفت خویش از دوردستها خواهم آورد،و به خالق خویش عدالت را نسبت خواهم داد.
4. زیرا براستی سخنانم بر خطا نیست؛کسی که در معرفتْ کامل است، نزد توست.
5. «به‌یقین خدا قادر است، اما کسی را تحقیر نمی‌کند؛او در نیروی فهم قادر است.
6. شریر را زنده نگاه نمی‌دارد،و دادِ ستمدیدگان را می‌دهد.
7. چشمان خود را از پارسایان برنمی‌دارد،بلکه ایشان را با پادشاهان تا ابد بر تخت می‌نشانَد،و سرافراز می‌گردند.
8. اگر به زنجیرها بسته شوند،و به بندهای مصیبت گرفتار آیند،
9. اعمال و نافرمانیهایشان را به ایشان اعلام می‌کند،این را که متکبرانه رفتار کرده‌اند.