1. «پس حال ای ایوب، سخنم را بشنو،و به هرآنچه می‌گویم گوش فرا ده.
2. اینک دهان خویش می‌گشایم،و زبان در دهانم به سخن می‌آید.
3. سخنانم از صداقتِ دلم برمی‌خیزد،و لبانم آنچه را که می‌داند خالصانه بازمی‌گوید.
4. روحِ خدا مرا آفریده است،و نَفَسِ قادر مطلق مرا حیات می‌بخشد.
5. اگر می‌توانی مرا پاسخ دِه؛خویشتن را مهیا ساز و در برابرم بایست.
6. هان من نیز نزد خدا همچون تو هستم؛من نیز از گِل سرشته شده‌ام.
7. اینک هیبت من تو را نترساند،و وقارم بر تو سنگینی نکند.
8. «به‌یقین که در گوش من سخن گفتی،و آواز سخنت را شنیدم.
9. می‌گویی: ”پاک و بری از هر نافرمانی‌ام؛طاهرم و در من گناهی نیست.
10. اینک او علتها بر من می‌جوید،و مرا دشمن خویش می‌شمارد.