کتاب عهد عتیق

عهد جدید

ایوب 31:24-32 هزارۀ نو (NMV)

24. «اگر اعتمادم به طلا بوده است،و به طلای ناب گفته‌ام: ”تو امنیت منی“،

25. اگر از کثرت دارایی خویش شادمان بوده‌ام،و از اینکه دستم بسیار کسب کرده است،

26. اگر بر درخشش آفتاب نظر کرده‌ام،یا بر خرامیدن تابناک ماه،

27. و دل من در نهان فریفته شده است،و به دست خویش بوسه فرستاده‌ام،

28. این نیز گناهی است مستوجب مجازات،زیرا خدای متعال را منکر شده‌ام.

29. «اگر از مصیبتِ دشمن خویش شادی کرده‌ام،یا از بلایی که دامنگیرش شده به وجد آمده‌ام -

30. حال آنکه زبان از گناه بازداشتهو بر جانش لعنت نفرستاده‌ام -

31. اگر اهل خیمۀ من نگفته‌اند:”کیست که از خوراک او سیر نشده باشد؟“

32. - غریب شب را در کوچه به سر نیاورده،زیرا درِ خانۀ من به روی مسافر باز بوده است -

خوانده شده فصل کامل ایوب 31