20. و جان او مرا برکت نداده،و از پشم گوسفندانم گرم نشده است،
21. اگر دست خویش بر یتیم بلند کرده‌ام،از آن رو که از حمایت محکمه برخوردار بوده‌ام،
22. باشد که بازویم از کتفم بیفتد،و ساعدم از آرنج قطع شود!
23. زیرا که از بلای خدا وحشت دارم،و تاب تحمل کبریایی او را ندارم.
24. «اگر اعتمادم به طلا بوده است،و به طلای ناب گفته‌ام: ”تو امنیت منی“،
25. اگر از کثرت دارایی خویش شادمان بوده‌ام،و از اینکه دستم بسیار کسب کرده است،
26. اگر بر درخشش آفتاب نظر کرده‌ام،یا بر خرامیدن تابناک ماه،
27. و دل من در نهان فریفته شده است،و به دست خویش بوسه فرستاده‌ام،
28. این نیز گناهی است مستوجب مجازات،زیرا خدای متعال را منکر شده‌ام.
29. «اگر از مصیبتِ دشمن خویش شادی کرده‌ام،یا از بلایی که دامنگیرش شده به وجد آمده‌ام -
30. حال آنکه زبان از گناه بازداشتهو بر جانش لعنت نفرستاده‌ام -
31. اگر اهل خیمۀ من نگفته‌اند:”کیست که از خوراک او سیر نشده باشد؟“