11. زیرا که آن کارْ قباحت است؛گناهی مستوجب مجازات؛
12. آتشی است که تا اَبَدون می‌سوزانَد،و تمامی محصول مرا از ریشه برمی‌کَنَد.
13. «اگر حق غلام یا کنیز خود را پایمال کرده‌ام،آنگاه که از من شکایت داشته‌اند،
14. پس چون خدا به ضد من برخیزد، چه خواهم کرد؟و چون بازخواست کند، او را چه جواب خواهم داد؟
15. آیا آن که مرا در رَحِم آفرید، او را نیز نیافرید؟آیا ما هر دو را یکی در رَحِم نسرشت؟
16. «اگر آرزوی بینوایان را از ایشان دریغ کردهو چشمان بیوه‌زنان را از انتظار تار گردانیده‌ام،
17. اگر لقمۀ خویش به تنهایی خورده،و آن را با یتیم قسمت نکرده‌ام -
18. حال آنکه از جوانی یتیمان را چون پدرْ بزرگ کرده‌ام،و از رَحِم مادر، بیوه‌زنان را رَهنما بوده‌ام -
19. اگر کسی را که از برهنگی تلف می‌شود، دیده‌امیا نیازمندی را که بی‌جامه است،
20. و جان او مرا برکت نداده،و از پشم گوسفندانم گرم نشده است،
21. اگر دست خویش بر یتیم بلند کرده‌ام،از آن رو که از حمایت محکمه برخوردار بوده‌ام،
22. باشد که بازویم از کتفم بیفتد،و ساعدم از آرنج قطع شود!
23. زیرا که از بلای خدا وحشت دارم،و تاب تحمل کبریایی او را ندارم.