3. الاغِ یتیمان را می‌رانند،و گاوِ بیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند.
4. نیازمندان را از راهْ برون می‌افکنند،و فقیران زمین جملگی خویشتن را پنهان می‌سازند.
5. اینک آنان همچون خران وحشی در بیابان،به جهت کار خود در پی خوراک بیرون می‌روند،و بیابانِ بَرَهوت به فرزندان ایشان خوراک می‌رساند.
6. علوفۀ خویش را در صحرا درو می‌کنند،و خوشه‌های پس‌مانده از تاکستانِ شریران را برمی‌چینند.
7. برهنه و بی‌جامه شب را به سر می‌برند،و در سرما پوششی ندارند.
8. از بارانِ کوهساران تَر می‌شوند،و از نبودِ سرپناه، صخره‌ها را در آغوش می‌گیرند.
9. یتیم از پستان مادر ربوده می‌شود،و طفلِ شخصِ فقیر به جهت گرو اسیر می‌گردد.