10. مردمان دهان خویش به ریشخند بر من گشوده‌اند،تحقیرکنان، سیلی به گونه‌ام زده‌اند؛آنان جملگی بر ضد من گرد آمده‌اند.
11. خدا مرا به دست ظالمان تسلیم کرده،و به چنگ شریرانم افکنده است.
12. در آسایش بودم، اما او مرا در هم شکست؛گردنم را گرفت و مرا خُرد کرد؛مرا هدفِ تیر خود ساخت،
13. و کمان‌گیرانش احاطه‌ام کردند.گُرده‌هایم را می‌شکافد و رحم نمی‌کند،و زَهرۀ مرا بر زمین می‌ریزد.
14. مرا پی‌درپی می‌کوبد و باز می‌کوبد،و چون جنگاوری بر من یورش می‌آورَد.
15. «بر پوستِ تنم پَلاس دوخته‌ام،شاخ خویش در خاک نهاده‌ام.