31. «نباید بر بطالت توکل کرده خویشتن را بفریبد،زیرا بطالت مزد وی خواهد بود.
32. پیش از موعدْ به او پرداخت خواهد شد،و شاخهاش سبز نخواهد ماند.
33. همچون مو، غورۀ خود را خواهد فِشاند؛مانند درخت زیتون، شکوفۀ خود را فرو خواهد ریخت.
34. زیرا جماعتِ خدانشناسانْ بیبَر است،و خیمههای رشوهخواران طعمۀ آتش خواهد شد.
35. به شقاوت آبستن شده، معصیت میزایند،و رَحِمشان فریب تهیه میبیند.»