1. آنگاه صوفَرِ نَعَماتی در پاسخ گفت:
2. «آیا کثرت سخنان را بیپاسخ باید گذاشت،و مردِ زیادهگو را برحق باید شمرد؟
3. آیا یاوهگوییِ تو مردمان را ساکت کند؟و چون ریشخند زنی، کسی شرمسارت نسازد؟
4. تو به خدا میگویی: ”تعلیم من بیعیب است،و در نظر تو پاکم.“
5. اما کاش خدا سخن گویدو لبهای خویش بر تو بگشاید،
6. تا اَسرارِ حکمت را بر تو بنماید!زیرا خردمندی را دو جانب است.پس بدان که خدا کمتر از گناهانت تو را سزا داده است.
7. «آیا عمقهای خدا را کشف توانیکرد؟یا به کُنهِ قادر مطلق توانی رسید؟
8. به بلندی آسمانهاست؛ چه توانی کرد؟از هاویه ژرفتر است؛ چه توانی دانست؟