3. «من چَرخُشت را به تنهایی لگدکوب کردم،و از ملتها احدی همراهم نبود.در خشم خویش بر ایشان پا نهادم،و در غضب خویش لگدکوبشان کردم.خون ایشان بر جامهام پاشید،و لباسهایم را بیالود.
4. زیرا که روز انتقام در دل من بود،و سال فدیهشدگانم فرا رسیده بود.
5. نگریستم اما یاریرسانی نبود،در بُهت و حیرت شدم زیرا پشتیبانی نبود.پس بازوی من برایم نجات به ارمغان آورد،و خشم من پشتیبان من شد.