8. اینان کیستند که همچون ابر پرواز می‌کنند،و چون کبوتران به روزنه‌های خویش بال برمی‌کشند؟
9. براستی که سواحل دوردست در انتظار من خواهند بود،کشتیهای تَرشیش، در صف مقدم،تا فرزندانت را از دوردستها بیاورند،همراه با سیم و زرشان،به حرمت نام یهوه خدایت،و به حرمت آن قدوس اسرائیل،زیرا که تو را فرّ و شکوه بخشیده است.
10. بیگانگان حصارهایت را بنا خواهند کرد،و پادشاهانشان در خدمت تو خواهند بود.اگرچه تو را در خشم خویش زدم،اما به لطف خویش بر تو رحم خواهم کرد.
11. دروازه‌هایت همواره گشوده خواهد بود،و شب و روز بسته نخواهد شد،تا ثروت قومها را نزد تو آورند،و پادشاهانشان را در صف اسیران.
12. زیرا قوم و مملکتی که تو را خدمت نکند،نابود خواهد شد؛آری، آن قومها به‌تمامی هلاک خواهند گردید.
13. جلال لبنان نزد تو آورده خواهد شد،درختان کاج و صنوبر و سرو،تا مکان قُدس مرا بیارایند،و من قدمگاه خود را جلال خواهم بخشید.
14. فرزندان آنان که بر تو ستم روا می‌دارندآمده، در برابرت خم خواهند شد،و هر آن که تو را خوار می‌شمارد،به پاهایت خواهد افتاد؛تو را شهر خداوند خواهند خواند،و صَهیونِ قدوس اسرائیل.
15. تو را که متروک و منفور بودی،و کسی از میانت گذر نمی‌کرد،فخر جاودانی خواهم ساخت،و مایۀ شادمانی همۀ نسلها.
16. شیر قومها را خواهی مَکید،و از پستانهای پادشاهان شیر خواهی خورد.آنگاه خواهی دانست که من یهوه نجات‌دهندۀ تو هستم،و قدیر یعقوب، ولیّ تو.
17. به جای برنج برایت طلا خواهم آورد؛به جای آهن، نقره؛به جای چوبْ برنج خواهم آورد؛و به جای سنگ، آهن.صلح را فرماندار تو خواهم ساخت،و عدالت را حاکم تو.
18. در سرزمین تو دیگر خبری از خشونت نخواهد بود،و نه در حدود تو خبری از خرابی و ویرانی؛بلکه حصارهایت را ’نجات‘ خواهی نامید،و دروازه‌هایت را ’ستایش‘.
19. دیگر آفتاب در روز نور تو نخواهد بود،و درخشش ماه بر تو نخواهد تابید؛زیرا خداوند نور جاودان تو،و خدایت جلال تو خواهد بود.
20. آفتابِ تو دیگر هرگز غروب نخواهد کرد،و ماهِ تو زوال نخواهد پذیرفت؛زیرا خداوند نور جاودان تو خواهد بود،و روزهای ماتم تو به پایان خواهد رسید.
21. آنگاه تمامی قوم تو پارسا خواهند بود،و زمین را تا به ابد در تصرف خویش خواهند داشت.آنان نهال مَغروس منند،و ثمرۀ دستانم،تا جلال بیابم.