6. چشمان خود را به سوی آسمانها برافرازید،و پایین به زمین بنگرید.آسمانها همچون دود ناپدید خواهند شد،زمین چون جامه، مندرس خواهد گشت،و ساکنانش بسان مَگسان خواهند مرد.اما نجات من تا به ابد باقی خواهد ماند،و عدالتم هرگز زوال نخواهد پذیرفت.
7. «ای کسانی که عدالت را می‌شناسید،و ای قومی که شریعت مرا در دل دارید،به من گوش فرا دهید!از سرزنش مردمان مهراسید،و از دشنامهای آدمیان پروا مدارید.
8. زیرا بید، ایشان را چون جامه خواهد زد،و کرم، ایشان را چون پشم خواهد خورد.اما عدالت من تا به ابد باقی خواهد ماند،و نجات من، نسل اندر نسل.»
9. بیدار شو، ای بازوی خداوند، بیدار شو،و خویشتن را به قوّت ملبس ساز!همچون ایام قدیمو بسان نسلهای پیشین، بیدار شو!آیا تو همان نیستی که ’رَهَب‘ را قطعه قطعه کردیو اژدها را مجروح ساختی؟