6. پشت خود را به آنان سپردم که مرا زدند،و رخسار خویش را به آنان که ریش مرا کَندند؛آری از رسوایی و آب دهان،روی خود را نپوشاندم.
7. از آنجا که خداوندگارْ یهوه یاری‌ام می‌دهد،هرگز رسوا نخواهم شد.پس روی خود را چون سنگ خارا ساخته‌ام،و می‌دانم که سرافکنده نخواهم شد.
8. آن که مرا تبرئه می‌کند نزدیک است،پس کیست که مرا متهم سازد،تا رو در رو بایستیم!مدعی من کیست؟بگذار نزدیک من آید.
9. هان خداوندگارْ یهوه یاری‌ام می‌دهد،پس کیست که مرا محکوم کند؟آنان جملگی همچون جامه مندرس خواهند شد،و بید آنها را خواهد خورد.
10. کیست از شما که از خداوند می‌ترسد،و سخن خادم او را می‌شنود؟هر که در تاریکی سالک استو روشنایی ندارد،بگذار بر نام یهوه توکل کندو بر خدای خویش اعتماد بندد.
11. اما همۀ شما که آتش می‌افروزید،و به مشعلها مجهزید،بروید و در نور آتش خویش سالک شوید،در نور مشعلهایی که افروخته‌‌‌اید.اما این از دست من به شما خواهد رسیدکه در عذاب خواهید مرد!