20. فرزندان ایام داغداری‌ات،در گوش تو خواهند گفت:”این مکان برای ما بس تنگ است؛جای بیشتر برای سکونت ما فراهم کن.“
21. آنگاه در دل خود خواهی گفت:”اینها را چه کسی برایم زاده است؟من که داغدیده و نازا بودم،تبعیدی و طرد شده بودم؛پس اینها را چه کسی پرورانیده است؟!یکّه و تنها به حال خود رها شده بودم،پس اینها از کجا آمده‌اند؟!“»
22. خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:«اینک دست خود را به سوی قومها دراز می‌کنم،و عَلَم خویش را به سوی آنها برمی‌افرازم؛آنان پسران تو را بر دستهای خویش خواهند آورد،و دخترانت را بر دوش خود حمل خواهند کرد.
23. پادشاهانْ پدرخواندۀ تو خواهند بود،و ملکه‌ها دایه‌ات.در برابرت خم شده، روی بر زمین خواهند نهاد،و خاک پایت را خواهند لیسید.آنگاه خواهی دانست که من یهوه هستم،و هر که بر من امید بندد سرافکنده نخواهد شد.»
24. آیا غنیمت از دست جنگاور بازگرفته شود؟یا اسیران از چنگ ستم‌پیشه رهانیده گردند؟
25. اما خداوند چنین می‌فرماید:«آری، اسیران از چنگ ستم‌پیشه رهانیده خواهند گشت،و غنیمت از دست جنگاور بازگرفته خواهد شد.من با مخالفان تو مخالفت خواهم کرد،و من فرزندان تو را نجات خواهم داد.
26. من به آنان که بر تو ستم کردند گوشتِ تنِ خودشان را خواهم خورانید،و به خون خویش مست خواهند شد، آن سان که به شراب.آنگاه تمامی بشر خواهند دانستکه من یهوه، نجات‌دهندۀ تو،ولیّ تو، و قدیرِ یعقوب هستم.»