1. «اما حال ای خادم من یعقوب،و ای اسرائیل که تو را برگزیده‌ام، بشنو!
2. خداوند که صانع توست،و تو را از رحِم بسرشت،همان که تو را یاری خواهد داد،چنین می‌فرماید:ای خادم من یعقوب،و ای یِشورون که تو را برگزیده‌ام، مترس!
3. زیرا که بر زمین تشنه آب خواهم ریخت،و بر خشکزار نهرها جاری خواهم ساخت.روح خود را بر نسل تو فرو خواهم ریخت،و برکت خویش را بر فرزندان تو.
4. آنان در میان نیزار خواهند رویید،همچون درختان بید در کنار جویبار.
5. یکی خواهد گفت: ”من از آنِ خداوندم،“و دیگری خود را به نام یعقوب خواهد خواند؛یکی دیگر بر دست خود خواهد نوشت: ”از آنِ خداوند،“و نام اسرائیل را بر خود خواهد نهاد.»
6. خداوند چنین می‌فرماید، خداوند لشکرها،که پادشاه اسرائیل و ولیّ ایشان است:«من اوّلم و من آخر،و جز من خدایی نیست.
7. کیست که بتواند مانند من وقایع را از پیش اعلام کند؟اگر هست بگذار از ایامی که قومِ کهن خویش را برقرار داشتمآنچه را رخ خواهد داد بیان کرده، به من عرضه دارد،و آنچه را بر آنها واقع خواهد شد از پیش بگوید.
8. پس ترسان و لرزان مباشید؛آیا من از دیرباز به شما نگفتم،و آن را اعلام نکردم؟شما شاهدان من هستید!آیا غیر از من خدایی هست؟نه، صخره‌ای دیگر نیستو احدی را نمی‌شناسم.»