1. ای سواحل دوردست، خاموش باشید و به من گوش بسپارید؛ای ملتها، نیروی خویش تازه کنید.پیش آمده لب به سخن بگشایید؛بیایید تا با هم برای محاکمه نزدیک آییم.
2. آن کیست که فاتحی عادل از شرق برانگیخت،و او را به خدمت خویش برگماشت؟که قومها را تسلیم وی می‌کند،و پادشاهان را مطیع وی می‌گرداند؛که آنان را چون غبار به شمشیر وی می‌سپارد،و همچون کاه که بر باد شود، به کَمانش وامی‌گذارد.
3. او ایشان را تعقیب می‌کند و به سلامتی می‌گذرد،از راهی که پیشتر در آن پا ننهاده است.
4. کیست که این همه را به عمل آورده،و کیست که نسلها را از آغاز فرا خوانده است؟من هستم، یهوه،من که اوّلین و نیز با امور آخرینم،من هستم.
5. سواحل دوردست این را دیده، ترسان گشته‌اند،و کرانهای زمین به لرزه درآمده‌اند.آنها پیش آمده، نزدیک می‌شوند،
6. و هر یک دیگری را یاری می‌دهند،و به برادر خود می‌گویند: «قوی باش!»
7. صنعتگر به زرگر قوّت‌قلب می‌دهد،و چکش‌کار او را که بر سَندان می‌کوبد، تشویق می‌کند.دربارۀ آنچه جوش خورده، می‌گوید که «نیکوست»،و آن را به میخها محکم می‌کند تا واژگون نشود.
8. اما تو ای اسرائیل، خادم من،و ای یعقوب، که تو را برگزیده‌ام،و ای نسل دوست من ابراهیم،
9. من تو را از کرانهای زمین برگرفتم،و از دورترین نقاطش تو را فرا خواندم.به تو گفتم: «تو خادم من هستی؛تو را برگزیده‌ام و رد نکرده‌ام»؛
10. پس ترسان مباش زیرا من با تو هستم،و هراسان مباش زیرا من خدای تو هستم.تو را تقویت خواهم کرد و یاری خواهم داد،و به دست راست عدالتِ خویش از تو حمایت خواهم نمود.
11. اینک آنان که بر تو خشم گیرند،جملگی سرافکنده و رسوا خواهند شد،و آنان که با تو به مخالفت برخیزند،هیچ گشته، هلاک خواهند شد.
12. هرچند دشمنانت را بجویی،ایشان را نخواهی یافت،و آنان که با تو به جنگ برخیزند،نیست و نابود خواهند شد.