1. اینک پادشاهی به عدالت سلطنت خواهد کرد،و حکمرانان به انصاف حکم خواهند راند.
2. هر یک همچون پناهگاهی در برابر بادو سرپناهی در برابر توفان خواهند بود؛همچون نهرهای آب در بیابان خشک،و سایۀ صخرهای بزرگ در صحرای سوزان.
3. آنگاه چشمان بینندگان تار نخواهد شد،و گوشهای شنوندگان خواهد شنید.
4. دلِ شتابندگانْ معرفت را درک خواهد کرد،و زبان اَلکَنان فصیح و بلیغ خواهد گردید.
5. شخص خبیث دیگر شریف خوانده نخواهد شد،و شخص رذل دیگر نجیب نامیده نخواهد گردید.
6. چراکه خبیث به خباثت سخن میگویدو دل او به شرارت اشتغال دارد.فساد را پیشه کرده استو دربارۀ خداوند عقاید نادرست میپراکَنَد.گرسنگان را تهیدست رها میکندو آب را از تشنهلبان دریغ میدارد.
7. راه و روش شخص رذل، شریرانه است؛او تدابیر شریرانه میاندیشدتا فقیران را به سخنان دروغ نابود سازد،و نیازمندان را از دادرسی به دور دارد.