1. وای بر اَریئیل، وای بر اَریئیل!شهری که داوود در آن خیمه زد!سال بر سال بیفزایید،و عیدها را در وقتشان برگزار کنید!
2. اما من اَریئیل را در فشار خواهم نهاد،و ماتم و سوگواری خواهد بود،و او برایم مانند آتشگاه مذبح خواهد بود.
3. من دور تا دور بر ضد تو اردو خواهم زد،به برجها محاصره‌ات خواهم کرد،و مَنجِنیقها علیه تو بر پا خواهم داشت.
4. پست شده، از دل زمین سخن خواهی گفت،و کلامت از قعر خاک به‌سختی شنیده خواهد شد.صدایت همچون آواز ارواح از زمین بر خواهد آمد،و آوازت از میان غبار نجوا خواهد کرد.
5. اما انبوه دشمنانت همچون ذراتِ غبار خواهند شد،و خیل ستمکیشان همچون کاهی که رانده شود؛به‌ناگاه و در یک آن،
6. خداوند لشکرها به سراغ تو خواهد آمد،با تُندر و زمین‌لرزه و غرّش مَهیب،با تندباد و توفان و آتش فرو بلعنده.
7. انبوه قومهایی که بر ضد اَریئیل به جنگ برخاسته‌اند،جملۀ آنان که با او و با قلعۀ وی جنگیده، او را در فشار نهاده‌اند،مانند خواب خواهند بود،و همچون رؤیای شب.
8. مانند شخص گرسنه که در خواب، خویشتن را در حال خوردن می‌بیند، اما چون بیدار می‌شود شکمش هنوز خالی است،و همچون شخص تشنه که در خواب، خویشتن را در حال نوشیدن می‌بیند، اما چون بیدار می‌شود، بی‌حال است و کماکان تشنه،انبوه تمامی قومهایی که با کوه صَهیون می‌جنگند چنین خواهند بود.
9. حیرت کنید و متحیر باشید!کور شوید و نابینا باشید!مست شوید، اما نه از شراب!افتان و خیزان باشید، اما نه از مُسکِرات!
10. زیرا خداوند بر شما خوابی سنگین نازل کرده است.او چشمان شما انبیا را بسته است؛او سرهای شما رؤیابینندگان را پوشانیده است.
11. تمام این رؤیا برای شما جز کلمات طوماری ممهور نیست. اگر آن را به کسی دهند که خواندن می‌داند و بگویند: «این را بخوان،» پاسخ خواهد داد: «نمی‌توانم، زیرا که مُهر و موم شده است.»