3. آری آن تاج فخرِ میگساران اِفرایِملگدمال خواهد شد؛
4. و آن گل پژمردنیِ زیباییِ پرجلال اوکه بر سر وادی حاصلخیز خودنمایی می‌کرد،مانند انجیر رسیده پیش از موسم حصاد خواهد بودکه تا کسی آن را بیند،به دست خود چیده، فرو می‌بلعد.
5. در آن روز، خداوند لشکرها برای باقیماندگان قوم خویشتاج جلال و افسر زیبایی خواهد بود،
6. و روحِ انصاف برای آن که به داوری نشیندو قوّت برای آنان که جنگ را نزد دروازه دفع می‌کنند.
7. اینان نیز از فرط شراب افتان و خیزانندو از میگساری بر پا نتوانند ایستاد:کاهنان و انبیا از فرط شراب افتان و خیزانند،و از میخوارگی منگ شده‌اند؛آنان از میگساری بر پا نتوانند ایستاد،هنگام دیدن رؤیا تِلوتِلو می‌خورندو به وقت حکم دادن می‌لغزند!
8. سفره‌ها جملگی از قی پوشیده است،حتی یک جای پاک نیز باقی نمانده است.
9. «معرفت را به کِه خواهد آموخت؟و پیام را به کِه خواهد فهمانید؟آیا به کودکانِ تازه از شیر بازداشته؟یا به اطفال تازه از پستان برگرفته؟
10. زیرا که برای آنان کلمات بی‌معنیو عبارات نامفهوم است،کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا!»
11. پس اکنون با لبانی اَلکَن و زبانی غریببا این قوم سخن خواهد گفت،
12. قومی که بدیشان فرموده بود:«استراحتگاه همین است؛پس خستگان را استراحت بخشید!و مکان آرامی همین است؛»اما نخواستند بشنوند.
13. پس حال کلام خداوند برای ایشانکلمات بی‌معنی و عبارات نامفهوم خواهد بود،کلمه‌ای اینجا و کلمه‌ای آنجا،تا رفته، از پشت بیفتندو مجروح گشته، در دام گرفتار آیند و اسیر گردند.
14. پس ای تمسخرگرانِ حاکم بر این قوم در اورشلیم،اکنون کلام خداوند را بشنوید:
15. زیرا گفته‌اید: «با مرگ عهد بسته‌ایم،و با هاویه هم‌پیمان گشته‌ایم.آنگاه که توفان سهمگین بگذردبه ما نخواهد رسید،زیرا که دروغ را پناهگاه خود ساخته‌ایمو ناراستی را مخفیگاه خویش.»
16. پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید:«اینک در صَهیون سنگ بنیادی می‌نهم،سنگ آزموده شده،و سنگ زاویۀ گرانبهابه جهت پی مستحکم؛آن که توکل کندهراسان نخواهد شد.
17. من انصاف را ریسمان اندازه‌گیری،و عدالت را طراز خواهم ساخت.تگرگْ پناهگاه شما یعنی دروغ را خواهد رُفت،و سیلابْ مخفیگاه شما را خواهد بُرد.»
18. عهدتان با مرگ فسخ خواهد شدو پیمانتان با هاویه استوار نخواهد ماند.آنگاه که توفان سهمگین عبور کندشما را پایمال خواهد کرد.