4. زمین خشک و پژمرده می‌گردد؛جهان کاهیده و پژمرده می‌شود؛بزرگانِ زمین کاهیده می‌گردند.
5. زمین به سبب ساکنانش مُلوَّث شده است،زیرا از شرایع تجاوز کرده‌اند؛فرایض را زیر پا نهاده‌اندو عهد جاودانی را شکسته‌اند.
6. پس لعنت زمین را فرو می‌بلعدو ساکنانش به سزای تقصیراتشان می‌رسند.آری، ساکنان زمین سوخته‌‌‌اند،و جز شماری اندک باقی نمانده‌اند.
7. شراب ماتم می‌کند و مو خشک می‌شود،و شاددلان جملگی آه می‌کشند.
8. نوای شادِ دَف دیگر شنیده نمی‌شود،آواز خوش‌گذرانان قطع شده است،و چنگ شادی‌بخش خاموش گشته است.
9. شراب را دیگر با آوازخوانی نمی‌آشامند،و مُسکِرات به کام نوشندگان تلخ شده است.