18. شکوه جنگل و مزارع حاصلخیزش،همچون تحلیل رفتن شخص بیمار،در جسم و در روح نابود خواهد شد؛
19. و باقیماندگان درختان جنگلش چنان کم‌شمار خواهند بودکه حتی کودکی آنها را مرقوم تواند داشت.
20. در آن روز باقیماندگان اسرائیلو بازماندگان خاندان یعقوب،دیگر بر آن که ایشان را زده استتوکل نخواهند کرد،بلکه بر یهوه، قدوسِ اسرائیلخالصانه توکل خواهند نمود.
21. و باقیماندگانی، یعنی باقیماندگان یعقوب،به سوی خدای قدیر بازگشت خواهند کرد.
22. زیرا هرچند قوم تو، ای اسرائیل، مانند شنهای دریا باشند،تنها باقیماندگانی از ایشان بازگشت خواهند کرد.هلاکت مقدر استو به عدالت جاری خواهد گردید.
23. زیرا خداوندگار، خداوندِ لشکرها،به‌طور نهایی و قطعیدر میان تمامی زمین عمل خواهد کرد.
24. بنابراین خداوندگار، خداوندِ لشکرها می‌فرماید:«ای قوم من که در صَهیون ساکنیداز آشوریان مهراسید،آنگاه که شما را به چوب بزنندو چون مصریان عصای خویش را بر شما برافرازند؛
25. زیرا پس از اندک ایامی، خشم من پایان خواهد یافتو غضب من به نابودی آنان معطوف خواهد شد.
26. خداوندِ لشکرها شلاقی بر ایشان بر خواهد انگیخت،چنانکه در شکست مِدیان بر صخرۀ ’عُرِب‘ کرد؛و عصای او بر دریا خواهد بود،چنانکه آن را در مصر برافراشت.
27. در آن روز، بار او از دوشتانو یوغ او از گردنتان برگرفته خواهد شد؛و آن یوغ از فربهی شما خواهد شکست.»
28. به عَیات رسیده‌‌اند،از مِغرون عبور کرده‌اندو اسباب خویش در مِکماش نهاده‌اند.
29. از گذرگاه عبور کرده، می‌گویند،«شب را در جِبَع به سر بریم.»رامَه بر خود می‌لرزدو اهل جبعۀ شائول، می‌گریزند.