12. پس چون خداوندگار کار خویش را به تمامی با کوه صَهیون و اورشلیم به پایان بَرَد، پادشاه آشور را به سبب تکبر دلش و غروری که از چشمان او میبارد، مجازات خواهد کرد.
13. زیرا میگوید:«به قوّت دست خود و به حکمت خویش چنین کردم،زیرا که فهیم هستم.مرزهای قومها را تغییر دادم،و خزائن ایشان را غارت کردم؛همچون پهلوانی تختنشینان را به زیر افکندم.
14. چنانکه کسی دست خود را به آشیانهای دراز میکند،همچنان دست من به دولت ممالک رسیده است؛چنانکه کسی تخمهای متروک را برمیچیند،من نیز تمامی ممالک زمین را برچیدم؛و کسی نیست که بالی بجنباند،یا دهان بگشاید و جیک بزند.»
15. آیا تَبَر بر کسی که آن را به کار میبرد فخر میفروشد،یا اره خود را بر کسی که آن را میکِشد برمیافرازد؟که گویی عصا او را که آن را به دست گرفته، بلند کند،یا چوبدستی او را که چوب نیست، حرکت دهد!