کتاب عهد عتیق

عهد جدید

اِرمیا 51:25-43 هزارۀ نو (NMV)

25. خداوند چنین می‌گوید:«ای کوه ویرانگر که تمامی جهان را ویران می‌کنی،من بر ضد هستم.من دست خود را بر تو دراز کرده،از فراز صخره‌ها تو را به زیر خواهم غلتانید،و تو را همچون کوهی سوخته خواهم ساخت.

26. از تو هیچ سنگی برای سرِ زاویه نخواهند گرفت،و نه هیچ سنگی برای پیِ بنا»؛زیرا، خداوند می‌گوید،«تو تا به ابد متروک خواهی ماند.

27. «بیرقها بر زمین برافرازید؛در میان قومها کَرِنا بنوازید.قومها را برای جنگ با او آماده سازید؛ممالک را علیه او بسیج کنید،آرارات، مینّی و اَشکِناز را.سرداری بر ضد وی برگمارید؛اسبانِ بی‌شمار همچون انبوه ملخان برآورید!

28. قومها را برای جنگ با او آماده سازید،پادشاهان ماد را با والیانشان و معاونان آنهاو تمامی سرزمینهایی که بر آنها حکم می‌رانند.

29. زمین به لرزه درآمده، از درد به خود می‌پیچد،زیرا تدابیر خداوند بر ضد بابِل تغییر نمی‌پذیرد،تا سرزمین بابِل را به ویرانه‌ای بدَل سازد،که کسی در آن مسکن نگزیند.

30. جنگاوران بابِل از نبرد دست برکشیده‌اند؛آنان در دژهای خود می‌مانند.نیرویشان تمامی گرفته،و همچون زنان گشته‌اند.مسکنهایش در آتش می‌سوزد،و پشت‌بندهایش شکسته است.

31. پِیک از پی پِیک،و قاصد از پی قاصد می‌دود،تا پادشاه بابِل را خبر دهدکه شهرش از هر سو تسخیر شده است.

32. معابر به تصرف درآمده‌اند،نی‌‌زارها در آتش سوخته‌اند،و جنگاوران هراسانند.»

33. زیرا خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین می‌گوید:«دختر بابِل همچون خرمنی استبه هنگام کوبیده شدن؛اما پس از اندک زمانیوقتِ دِروی آن خواهد رسید.»

34. «نبوکدنصر پادشاه بابِلمرا خورده و لِه کرده است.او مرا ظرفی تهی ساخته،و همچون اژدهایی مرا فرو بلعیده است؛شکم خود را از لذایذ من انباشته،و مرا چِلانده و به دور افکنده است.»

35. ساکنان صَهیون بگویند:«باشد خشونتی که بر من و بر خویشانم رفتهدامنگیر بابِل شود!»اورشلیم بگوید:«خون من بر گردن ساکنان کَلدِه باد!»

36. از این رو خداوند چنین می‌گوید:«اینک به دفاع از تو برمی‌خیزمو انتقامت را می‌ستانم.دریای او را خواهم خشکانید،و چشمه‌اش را کور خواهم کرد.

37. بابِل به تَلی از خاک بدَل خواهد شد،به مسکن شغالان و مایۀ حیرت و انگشت به دهان ماندن،و احدی در آن ساکن نخواهد گشت.

38. مردمانش جملگی همچون شیران خواهند غرّید،و به‌سان شیربچگان نعره خواهند زد.»

39. و خداوند می‌فرماید:«آنگاه که گرم شوند،از بهرشان بزمی به پا خواهم کرد،و مستشان خواهم ساخت،تا به وجد آیند،و آنگاه به خواب ابدی فرو روند،و هرگز از آن برنخیزند.

40. آنان را همچون بره‌‌ها به کشتارگاه خواهم آورد،همچون قوچها و بزهای نر.

41. «ببینید بابِل چگونه تسخیر شده،و آن که افتخار تمامی جهانیان بود چگونه به تصرف درآمده است!چگونه بابِل در میان قومهامایۀ دِهشَت گشته است!

42. دریا بر بابِل برآمده،و امواج پرتلاطمش آن را پوشانیده است.

43. شهرهایش مایۀ دِهشَت گشته،و به زمین خشک و بیابان بدَل شده است،زمینی که هیچ انسانی در آن ساکن نشود،و بنی‌آدم از آن عبور نکند.

خوانده شده فصل کامل اِرمیا 51