18. آنها بی‌ارزشند و اسباب تمسخر،و در روز محاکمه، نابود خواهند شد.
19. اما آن که نصیب یعقوب است مانند آنها نیست،زیرا اوست که همۀ موجودات را سرشته است؛اسرائیل قبیلۀ میراث اوست؛نام او خداوند لشکرهاست.
20. «تو گُرز و اسلحۀ جنگ من هستی!با تو قومها را در هم می‌شکنم،با تو حکومتها را نابود می‌کنم.
21. با تو اسب و سوارش را در هم می‌شکنم،با تو ارابه و سوارش را خُرد می‌کنم.
22. با تو مرد و زن را در هم می‌شکنم،با تو پیر و جوان را خُرد می‌کنم.با تو مرد و زنِ جوان را در هم می‌شکنم،
23. با تو شبان و گله‌اش را خُرد می‌کنم.»با تو برزگر و گاوانش را در هم می‌شکنم،با تو حاکمان و والیان را خُرد می‌کنم.
24. خداوند می‌فرماید: «بابِل و همۀ ساکنانِ کَلدِه را به سبب تمامی بدی که به صَهیون کرده‌اند، در برابر دیدگان شما سزا خواهم داد.»
25. خداوند چنین می‌گوید:«ای کوه ویرانگر که تمامی جهان را ویران می‌کنی،من بر ضد هستم.من دست خود را بر تو دراز کرده،از فراز صخره‌ها تو را به زیر خواهم غلتانید،و تو را همچون کوهی سوخته خواهم ساخت.
26. از تو هیچ سنگی برای سرِ زاویه نخواهند گرفت،و نه هیچ سنگی برای پیِ بنا»؛زیرا، خداوند می‌گوید،«تو تا به ابد متروک خواهی ماند.
27. «بیرقها بر زمین برافرازید؛در میان قومها کَرِنا بنوازید.قومها را برای جنگ با او آماده سازید؛ممالک را علیه او بسیج کنید،آرارات، مینّی و اَشکِناز را.سرداری بر ضد وی برگمارید؛اسبانِ بی‌شمار همچون انبوه ملخان برآورید!
28. قومها را برای جنگ با او آماده سازید،پادشاهان ماد را با والیانشان و معاونان آنهاو تمامی سرزمینهایی که بر آنها حکم می‌رانند.
29. زمین به لرزه درآمده، از درد به خود می‌پیچد،زیرا تدابیر خداوند بر ضد بابِل تغییر نمی‌پذیرد،تا سرزمین بابِل را به ویرانه‌ای بدَل سازد،که کسی در آن مسکن نگزیند.
30. جنگاوران بابِل از نبرد دست برکشیده‌اند؛آنان در دژهای خود می‌مانند.نیرویشان تمامی گرفته،و همچون زنان گشته‌اند.مسکنهایش در آتش می‌سوزد،و پشت‌بندهایش شکسته است.
31. پِیک از پی پِیک،و قاصد از پی قاصد می‌دود،تا پادشاه بابِل را خبر دهدکه شهرش از هر سو تسخیر شده است.
32. معابر به تصرف درآمده‌اند،نی‌‌زارها در آتش سوخته‌اند،و جنگاوران هراسانند.»
33. زیرا خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین می‌گوید:«دختر بابِل همچون خرمنی استبه هنگام کوبیده شدن؛اما پس از اندک زمانیوقتِ دِروی آن خواهد رسید.»
34. «نبوکدنصر پادشاه بابِلمرا خورده و لِه کرده است.او مرا ظرفی تهی ساخته،و همچون اژدهایی مرا فرو بلعیده است؛شکم خود را از لذایذ من انباشته،و مرا چِلانده و به دور افکنده است.»
35. ساکنان صَهیون بگویند:«باشد خشونتی که بر من و بر خویشانم رفتهدامنگیر بابِل شود!»اورشلیم بگوید:«خون من بر گردن ساکنان کَلدِه باد!»
36. از این رو خداوند چنین می‌گوید:«اینک به دفاع از تو برمی‌خیزمو انتقامت را می‌ستانم.دریای او را خواهم خشکانید،و چشمه‌اش را کور خواهم کرد.
37. بابِل به تَلی از خاک بدَل خواهد شد،به مسکن شغالان و مایۀ حیرت و انگشت به دهان ماندن،و احدی در آن ساکن نخواهد گشت.