1. خداوند چنین می‌فرماید:«اینک بر بابِل و بر ساکنان لِب‌کامای،بادی ویرانگر بر خواهم انگیخت.
2. من کسان به بابِل گسیل خواهم داشت،تا آن را بر باد افشانند،و زمینش را تهی سازند،آنگاه که در روز بلا،از هر سو به ضد وی برآیند.
3. کمانگیر کمان خویش را زِه نکند،و زره‌پوش بر پای نایستد.بر جوانانش رحم مکنید،و سپاهش را به نابودی کامل بسپارید.
4. آنان مقتول بر زمینِ کَلدانیان خواهند افتاد،و مجروح، در کوچه‌هایش.
5. زیرا اسرائیل و یهودااز سوی خدای خویش، خداوند لشکرها، وانهاده نشده‌اند،هرچند سرزمینشان آکنده از تقصیراتی استکه به قدوس اسرائیل ورزیده‌اند.
6. «از بابِل بگریزید!هر یک جان خویش برهانید!به سبب گناهان بابِل هلاک مشوید،زیرا که موعد انتقام خداوند فرا رسیدهو او بابِل را سزا خواهد داد.