21. «بر سرزمین مِراتایِم برآی،و بر ساکنان فِقُود بتاز؛آنان را بِکُش و به نابودی کامل بسپار،و هرآنچه را به تو فرمان دادهام، به جای آور»؛این است فرمودۀ خداوند.
22. «صدای جنگ و هلاکت عظیمدر این سرزمین شنیده میشود!
23. چگونه پُتکی که تمامی جهان را کوبیده،در هم شکسته و خُرد شده است!چگونه بابِل در میان قومهامایۀ وحشت گشته است!
24. ای بابِل، برای تو دام گستردمو تو ندانسته، بدان گرفتار آمدی؛تو را یافتند و تسخیرت کردند،زیرا با خداوند به مخالفت برخاستی.
25. خداوند اسلحهخانۀ خویش را گشودهو اسلحۀ خشمش را بیرون آورده است؛زیرا خداوندگار خداوند لشکرها رابا سرزمین کَلدانیان کاری است.
26. از هر سو بر او برآیید،و انبارهای غَلهاش را بگشایید؛او را بسان تودۀ غله بر هم انباشته کنید،و به نابودی کامل بسپارید،تا باقیماندهای برایش بر جای نماند.