8. چون اسبانِ پرورده شده و مستِ شهوت،هر یک برای زن همسایۀ خویش شیهه می‌کشند.
9. آیا نباید برای این کارها مجازاتشان کنم؟آیا نباید از چنین قومی انتقام بگیرم؟این است فرمودۀ خداوند.
10. «از میان تاکستانهایش بگذرید و ویران کنید،اما نه تا به نهایت؛شاخه‌هایش را ببُرید،زیرا که از آنِ خداوند نیستند.
11. خداوند می‌فرماید:خاندان اسرائیل و یهودا،به‌غایت بر من خیانت ورزیده‌اند.
12. آنان دربارۀ خداوند به دروغ گفته‌اند:”او کاری نخواهد کرد؛گزندی به ما نخواهد رسید،و روی شمشیر و قحطی نخواهیم دید.
13. انبیا باد گشته‌اند و بس!کلام در ایشان نیست؛پس باشد که آنچه می‌گویند،بر سر خودشان آید!“»
14. از این رو یهوه، خدای لشکرها چنین می‌فرماید:«چونکه قوم این کلام را گفتند،همانا من کلام خود را در دهان تو آتش خواهم ساخت،و این قوم را هیزم خواهم گردانید،و آنان را خواهد سوزانید.
15. خداوند می‌فرماید:ای خاندان اسرائیل،اینک من قومی را از دوردستها بر ضد شما می‌آورم،قومی کهنسال و پابرجا،مردمانی که زبانشان را نمی‌دانید،و گفتارشان را نمی‌فهمید.
16. تَرکِشِ آنها گورِ گشاده است،و جملگی جنگاورانی نیرومندند.