19. بر کنارۀ راه بایست و نظاره کن،ای تو که در عَروعیر ساکنی.از مردی که می‌گریزدو زنی که فرار می‌کند، بپرس:”چه شده است؟“
20. موآب رسوا شده،زیرا که در هم شکسته است؛شیون کنید و فریاد برآورید!در کنار اَرنون اعلام کنیدکه موآب ویران گشته است.
21. داوری بر فلاتِ هموار نازل شده است،بر حولون و یَهْصَه و میفَعَت،
22. بر دیبون و نِبو و بِیت‌دِبلَتایِم،
23. بر قَریه‌تایِم و بِیت‌جامول و بِیت‌مِعون،
24. و بر قِریوت و بُصرَه،بر تمامی شهرهای موآب، دور و نزدیک.
25. شاخِ موآب بریده شده،و بازوانش شکسته است؛»این است فرمودۀ خداوند.
26. «او را مست سازید، زیرا خود را بر ضد خداوند برافراشته است؛ بگذارید موآب در قیِ خود بغلتد، و اسباب تمسخر گردد.
27. آیا اسرائیل اسباب تمسخر تو نبود؟ مگر او در میان دزدان یافت شده بود که هرگاه از او سخن می‌گفتی، سر بر او می‌جنبانیدی؟
28. «ای ساکنان موآب، شهرها را ترک گویید،و میان صخره‌ها مسکن گزینید؛همچون کبوتری باشیدکه بر دیوارۀ تنگۀ باریک آشیان می‌گیرد.
29. دربارۀ غرور موآب شنیده‌‌ایم؛او بسیار مغرور و بلندپرواز و متکبر و گستاخ است،و نِخوَتی عظیم در دل دارد.»
30. خداوند می‌فرماید:«از خودبینی او نیک آگاهم؛فخرهای او هیچ است و کارهایش پوچ!
31. از این رو برای موآب شیون می‌کنم؛به جهت تمامی موآب فریاد برمی‌آورم،و از برای مردان قیرحارِس ماتم می‌گیرم.