10. «ملعون باد آن که کار خداوند را با اِهمال انجام دهد!ملعون باد آن که شمشیر خویش از خون بازدارد!
11. «موآب از روزگار جوانی در استراحت بوده،و مانند شرابی بر دُردهای خود نشسته است؛از ظرفی به ظرف دیگر ریخته نشده،و به تبعید نرفته است؛از این رو طعمش در او مانده،و رایحه‌اش تغییر نکرده است.
12. پس خداوند می‌فرماید:اینک روزهایی می‌آیدکه من ریزندگان خواهم فرستاد؛آنها او را خواهند ریختو ظرفهایش را خالی کرده،سبوهایش را خواهند شکست.
13. آنگاه موآب از کِموش سرافکنده خواهند شد،چنانکه خاندان اسرائیل از بِیت‌ئیل که تکیه‌گاهشان بود.
14. «چگونه می‌گویید: ”ما پهلوانانو جنگاورانی نیرومندیم“؟»
15. پادشاه که نامش خداوند لشکرهاست می‌فرماید:«موآب ویران شده، به شهرهایش حمله خواهد شد،و جوانان برگزیده‌اش در کشتار از پا در خواهند آمد.
16. مصیبت موآب نزدیک است،و بلایش به‌سرعت می‌آید.
17. ای همۀ اطرافیانشو ای جمله کسانی که نام او را می‌دانید،بر او ماتم گیرید و بگویید:”آن عصای نیرومند،آن چوبدستی شکوهمند،چگونه شکسته است!“
18. «ای ساکنان دیبون،از جلال خویش به زیر آیید،و بر زمین خشک بنشینید،زیرا ویران‌کنندۀ موآببه ضد تو برآمده استو دژهایت را منهدم خواهد کرد.
19. بر کنارۀ راه بایست و نظاره کن،ای تو که در عَروعیر ساکنی.از مردی که می‌گریزدو زنی که فرار می‌کند، بپرس:”چه شده است؟“
20. موآب رسوا شده،زیرا که در هم شکسته است؛شیون کنید و فریاد برآورید!در کنار اَرنون اعلام کنیدکه موآب ویران گشته است.
21. داوری بر فلاتِ هموار نازل شده است،بر حولون و یَهْصَه و میفَعَت،
22. بر دیبون و نِبو و بِیت‌دِبلَتایِم،
23. بر قَریه‌تایِم و بِیت‌جامول و بِیت‌مِعون،
24. و بر قِریوت و بُصرَه،بر تمامی شهرهای موآب، دور و نزدیک.
25. شاخِ موآب بریده شده،و بازوانش شکسته است؛»این است فرمودۀ خداوند.