13. کسی نیست که به دفاع از حق تو برخیزد؛زخمهایت را مرهمی نیست،و نه پیکرت را شفایی.
14. همۀ یارانت تو را از یاد برده‌اند،و کسی در اندیشۀ تو نیست؛زیرا که تو را به ضرب دشمن مبتلا ساختم،و به تأدیبِ خصمِ بی‌رحم سپردم؛از آن رو که تقصیر تو عظیم است،و گناهانت بی‌شمار.
15. چرا به سبب جراحت خود فریاد سر می‌دهی؟دردِ تو را علاجی نیست!با تو چنین کردم،از آن رو که تقصیر تو عظیم است،و گناهانت بی‌شمار.
16. «اما آنان که تو را فرو می‌بلعند همگی بلعیده خواهند شد،و دشمنانت جملگی به اسارت خواهند رفت؛آنان که تو را چپاول می‌کنند چپاول خواهند شد،و تاراج کنندگانت را به تاراج خواهم سپرد.
17. زیرا خداوند می‌فرماید:از آنجا که تو را مطرود خوانده، می‌گویند:”این است صَهیون، که کسی در اندیشه‌اش نیست،“من سلامت را بر تو بازگردانده،زخمهایت را شفا خواهم بخشید.
18. «خداوند چنین می‌فرماید:«هان من سعادت را به خیمه‌های یعقوب باز خواهم گردانید،و بر مسکنهایش ترحم خواهم کرد؛شهر بر تَلِ آن بنا خواهد شد،و قصرش بر جایی که بود خواهد ایستاد.
19. سرود شکرگزاری از آن بر خواهد خاستو آوازِ جشن‌گیرندگان بلند خواهد شد.ایشان را کثیر خواهم ساختو دیگر قلیل نخواهند بود؛سرافرازشان خواهم کرد،و دیگر حقیر نخواهند بود.