22. اگر در جمعِ مَحرمانِ اَسرارِ من ایستاده بودند،کلام مرا به قوم من بیان می‌کردند،و آنان را از راه بدشان،و از کردار شرارت‌بارشان بازمی‌گرداندند.»
23. خداوند می‌فرماید: «آیا من فقط خدای جاهای نزدیکم و نه خدای دوردستها؟»
24. خداوند می‌فرماید: «آیا کسی می‌تواند خود را چنان پنهان کند که من او را نبینم؟ آیا من آسمان و زمین را پر نمی‌سازم؟» این است فرمودۀ خداوند.
25. «سخن انبیایی را که به نام من به دروغ نبوّت می‌کنند، شنیده‌ام. ایشان می‌گویند: ”خواب دیده‌ام! خواب دیده‌ام!“
26. تا به کی این در دل انبیایی که به دروغ نبوّت می‌کنند خواهد بود، انبیایی که به فریبِ دل خود نبوّت می‌کنند؟