8. کاهنان نگفتند: ”خداوند کجاست؟“و عالِمان شریعت مرا نشناختند؛رهبران بر من عِصیان ورزیدند،و انبیا به نامِ بَعَل نبوّت کرده،در پیِ چیزهای بی‌فایده رفتند.
9. «از این رو، خداوند می‌فرماید، بار دیگر بر شما ادعا وارد خواهم آورد،و بر فرزندانِ فرزندانتان.
10. به سواحل کِتّیم گذر کرده، بنگرید،به قیدار بفرستید و به‌دقّت ملاحظه کنید؛ببینید آیا چنین چیزی تا به حال شده است؟
11. آیا هیچ قومی هرگز خدایان خود را عوض کرده‌اند،هرچند خدا نیستند؟اما قوم من ’جلال‘ خویش رابا آنچه فایده‌ای نمی‌رساند عوض کرده‌اند.
12. خداوند می‌فرماید:ای آسمانها، از این متحیر شوید؛با وحشتی عظیم بر خود بلرزید.
13. زیرا قوم من مرتکب دو گناه شده‌اند:مرا که چشمۀ آب حیاتم، ترک گفته‌اندو برای خویشتن آب‌انبارها کَنده‌اند،آب‌انبارهای تَرَک‌خورده که آب را نگاه نتوانند داشت.
14. «آیا اسرائیل غلام یا خانه‌زاد است؟پس چرا به غنیمت برده شده است؟
15. شیران بر او غریده‌اند،و نعرۀ بلند برکشیده‌اند.سرزمین او را به ویرانه‌ای بَدَل کرده‌اند؛شهرهایش خراب و متروک گشته است.
16. نیز مردان مِمفیس و تَحفَنحیستارَکت را شکسته‌اند!
17. آیا تو خود این را بر سر خویش نیاوردی،با ترک گفتن یهوه خدای خویش،آنگاه که تو را در راه رهبری می‌کرد؟
18. حال تو را چه سود که به مصر برویتا از آبِ شیحور بنوشی؟و تو را چه حاصل که به آشور برویتا از آب فُرات بنوشی؟
19. خداوندگار، خداوند لشکرها چنین می‌فرماید:شرارتت تو را تأدیب خواهد کرد،و اِرتِدادت تو را توبیخ خواهد نمود.پس بدان و ببینکه چه زشت و تلخ استکه یهوه خدایت را ترک گویی،و ترس من در تو نباشد.
20. «زیرا مدتها پیش یوغ خود را شکستی و بندهایت را گسستی، و گفتی: ”خدمت نخواهم کرد!“ براستی که تو بر هر تَلِ بلند و زیر هر درخت سبز همچون فاحشه‌ای دراز کشیدی.
21. اما من تو را همچون تاکی برگزیده که از تخمِ تمام‌اصیل باشد، غرس کردم. پس چگونه فاسد شدی و به تاکی وحشی برای من بَدَل گشتی؟
22. خداوندگارْ یهوه می‌فرماید، حتی اگر خود را به قلیاب بشویی و صابونِ فراوان به کار بَری، لکۀ گناهت همچنان در برابر من است.