17. زیرا چشمانم بر تمامی راههای ایشان است؛ آنها از نظرم پنهان نیست و نه تقصیر ایشان از چشمانم پوشیده.
18. پس نخست تقصیر و گناه ایشان را دوچندان مکافات خواهم رسانید، زیرا سرزمین مرا به لاشهای بتهای منفورِ خود آلودند و میراث مرا با تمثالهای کراهت‌آورشان پر ساختند.»
19. ای خداوند، ای قوّت و قلعۀ من،ای پناهگاه من در روز تنگی،قومها از کرانهای زمیننزد تو آمده، خواهند گفت:«پدران ما چیزی به میراث نبردند،جز خدایان دروغین و بتهای باطلکه هیچ فایده‌ای نمی‌رسانند.
20. آیا انسان برای خویشتن خدایان بسازد؟حال آنکه خدا نیستند!»
21. «پس اینک من بدیشان معرفت خواهم بخشید؛آری، این بار قدرت و عظمت خویش را بدیشان خواهم شناسانید،و آنگاه خواهند دانست که نام من یهوه است!»