12. چون در راه بروی، قدمهایت را مانعی نخواهد بود؛چون بدوی، نخواهی لغزید.
13. رهنمود را به چنگ گیر و آن را فرو مگذار؛پاسش بدار، زیرا که حیات توست.
14. به راه شریران پا مگذارو در طریق بدکاران گام مزن.
15. از آن دوری کن و در آن ره مسپار؛از آن، روی بگردان و به راه خویش رو.
16. زیرا تا شرارتی نکنند نمی‌خُسبند،و تا کسی را نلغزانند خواب به چشمشان نمی‌آید.
17. نانِ شرارت را می‌خورندو شرابِ خشونت را می‌نوشند.
18. طریق پارسایان همچون طلوع سپیده‌دمان است،که تا روشنایی نیمروز، نور آن هر دم فزونی می‌گیرد.