11. «هستند کسانی که پدر خویش را لعن می‌کنندو مادر خویش را برکت نمی‌دهند.
12. هستند کسانی که در نظر خویش پاکند،حال آنکه از نجاست خود شسته نشده‌اند.
13. هستند کسانی که چشمانشان بس متکبر استو نگاهشان بس تحقیرگر.
14. هستند کسانی که دندانهایشان چونان شمشیر استو در آرواره‌هایشان کاردهاست،تا فقیران را از روی زمین فرو بلعند،و نیازمندان را از میان آدمیان.
15. «زالو را دو دختر استکه فریاد می‌کشند: ”بده! بده!“«سه چیز است که سیری ندارد،بلکه چهار چیز، که نمی‌گوید: ”بس است!“
16. گور، رَحِم نازا،زمین که از آب سیری ندارد،و آتش که هرگز نمی‌گوید: ”بس است!“
17. «چشمی که پدر را تمسخر کندو اطاعت از مادر را خوار شمارد،کلاغهای وادی آن را به در می‌آورندو کرکسها آن را می‌خورند.
18. «سه چیز مرا بس شگفت می‌نماید،بلکه چهار چیز که آنها را درنمی‌یابم:
19. راهِ عقاب در آسمان،راهِ مار بر صخره،راهِ کشتی در پهنۀ دریا،و راهِ مرد با دختر جوان.
20. «این است طریق زن زناکار:می‌خورَد و دهان خویش را پاک می‌کند و می‌گوید:”کارِ بدی نکردم.“
21. «زمین از سه چیز به لرزش درمی‌آید،بلکه چهار چیز است که تاب تحملشان ندارد:
22. غلامی که پادشاه شود،نادانی که سیر باشد،
23. زن آکنده از نفرت که ازدواج کند،و کنیزی که جای خاتون خویش را بگیرد.
24. «چهار چیز است بر زمین که بس کوچک است،اما به‌غایت حکیم:
25. مورچگان آفریده‌هایی ناتوانند،اما خوراک خویش را به تابستان فراهم می‌کنند؛
26. گورکنان آفریده‌هایی ناتوانند،اما خانۀ خود را در پرتگاهها می‌سازند؛
27. مَلَخان را پادشاهی نیست،اما گروه گروه پیش می‌روند؛