25. چون به نیکویی سخن گوید، باورش مکن،زیرا دلش از هفت کراهت آکنده است.
26. هرچند بُغض خویش به حیله پنهان دارد،شرارتش در میان جمع آشکار خواهد شد.
27. هر که چاهی بکند، خود در آن خواهد افتاد؛هر که سنگی بغلتاند، به سوی او بر خواهد گشت.
28. زبان دروغگو از قربانیان خود نفرت دارد،و دهان چاپلوس ویرانی به بار می‌آورد.