20. بدون هیزم، آتش خاموش می‌شود؛بدون سخن‌چینی، مشاجره پایان می‌پذیرد.
21. همچون زغال برای اخگر و چوب برای آتش است،مرد ستیزه‌جو برای داغ کردن آتش نزاع.
22. کلمات سخن‌چین لقمه‌های لذیذ را مانَدکه به اعماق وجود انسان فرو می‌رود.
23. لبهای پر شور با دلی شریر،ظرفی گِلی است اندوده به نقرۀ پُر زنگار!
24. کینه‌توز با سخنانش کینۀ خود را پنهان می‌کند،اما در دل خویش فریب را می‌پرورد.
25. چون به نیکویی سخن گوید، باورش مکن،زیرا دلش از هفت کراهت آکنده است.
26. هرچند بُغض خویش به حیله پنهان دارد،شرارتش در میان جمع آشکار خواهد شد.
27. هر که چاهی بکند، خود در آن خواهد افتاد؛هر که سنگی بغلتاند، به سوی او بر خواهد گشت.