8. آن که بدی در سر می‌پروراند،دسیسه‌گر شناخته خواهد شد.
9. تدبیر جاهلانه گناه است،مردمان از تمسخرگر کراهت دارند.
10. اگر در روز فاجعه سستی کردی،چه اندک قدرتی داری!
11. آنان را که به سوی مرگ برده می‌شوند، برهان؛آنان را که افتان و خیزان برای کشته شدن می‌روند، بازدار.
12. اگر گویی: «ولی این را نمی‌دانستیم»،آیا او که آزمایندۀ دلها است، آن را درنمی‌یابد؟آیا دیدبانِ جان تو نمی‌داند؟آیا او به هر کس بر حسب کارهایش جزا نخواهد داد؟
13. پسرم، عسل بخور چراکه نیکوست؛عسل از شانه به کامت شیرین خواهد بود.
14. و بدان که حکمت نیز از بهر جان تو چنین است؛اگر آن را بیابی، آینده‌ای روشن خواهی داشتو امیدت زایل نخواهد شد.
15. ای شریر، در کمین منزلگاه مرد پارسا منشین،و استراحتگاه او را تاراج مکن؛
16. زیرا حتی اگر مرد پارسا هفت بار نیز بیفتد، باز بر خواهد خاست؛اما شریران در بلا سرنگون خواهند شد.
17. از فرو افتادن دشمنت شادمان مباش،و چون بلغزد دلشاد مشو؛
18. مبادا خداوند ببیند و در نظرش ناپسند آیدو غضبش را از او بگرداند.
19. به سبب بدکاران خویشتن را آزرده مسازو بر شریران حسد مبر،
20. زیرا بدکاران را آینده‌ای نخواهد بود،و چراغ شریران خاموش خواهد شد.
21. پسرم، از خداوند و از پادشاه بترس،و با آنان که جز این می‌کنند همنشینی مکن.
22. زیرا ناگهان به مصیبت گرفتار خواهند آمد،و کیست که بداند چه بلاهایی از دست آن دو نازل تواند شد؟
23. اینها نیز گفته‌های حکیمان است:جانبداری در قضاوت نشاید:
24. هر که به مجرم گوید: «تو بی‌گناهی!»نزد قومها ملعون است و نزد ملتها محکوم.