17. از فرو افتادن دشمنت شادمان مباش،و چون بلغزد دلشاد مشو؛
18. مبادا خداوند ببیند و در نظرش ناپسند آیدو غضبش را از او بگرداند.
19. به سبب بدکاران خویشتن را آزرده مسازو بر شریران حسد مبر،
20. زیرا بدکاران را آینده‌ای نخواهد بود،و چراغ شریران خاموش خواهد شد.
21. پسرم، از خداوند و از پادشاه بترس،و با آنان که جز این می‌کنند همنشینی مکن.
22. زیرا ناگهان به مصیبت گرفتار خواهند آمد،و کیست که بداند چه بلاهایی از دست آن دو نازل تواند شد؟
23. اینها نیز گفته‌های حکیمان است:جانبداری در قضاوت نشاید:
24. هر که به مجرم گوید: «تو بی‌گناهی!»نزد قومها ملعون است و نزد ملتها محکوم.
25. اما برای آنان که مجرم را نکوهش کنند، نیکو خواهد شدو برکت بسیار خواهند یافت.
26. پاسخ سرراستبوسه است بر لبها.
27. نخست کسب و کاری رو به راه کن،سپس خانه و خانواده تشکیل ده.
28. علیه همنوع خود بی‌سبب شهادت مدهو لبهایت را برای فریب به کار مبر.
29. مگو: «با او چنان خواهم کرد که با من کرده است؛آنچه را آن مَرد کرده، تلافی خواهم کرد.»
30. از مزرعۀ مرد کاهل گذر کردمو از تاکستان مرد کم‌عقل گذشتم؛