13. هر آن کس گوشِ خود بر فریاد بینوا ببندد،خود نیز فریاد بر خواهد آورد و کسی نخواهد شنید.
14. هدیه‌ای در نهان، خشم را برمی‌گرداند،رشوه‌ای زیر قبا، غضب سخت را فرو می‌نشاند.
15. اجرای عدالت، پارسایان را شادمان می‌سازد،اما ظالمان را به وحشت می‌افکند.
16. مردی که از طریق عقل منحرف شود،سر از جمع مردگان در خواهد آورد.
17. آن که عیش و نوش را دوست می‌دارد، به ناداری گرفتار آید؛دوستدار شراب و روغن دولتمند نخواهد گردید.
18. شریران فدیۀ پارسایان می‌شوند،و خیانت‌پیشگان، فدیۀ صالحان.
19. سکونت در بیابانِ بی‌آب و علف،بِه از زندگی با زن ستیزه‌جو و بدخُلق.
20. در منزل حکیمان، خزانۀ چیزهای مرغوب و روغن است،اما مرد نادان همۀ دارایی خود را تلف می‌کند.
21. هر آن که در پی پارسایی و محبت باشد،به حیات و پارسایی و عزّت دست می‌یابد.
22. مرد حکیم به شهر زورمندان بر خواهد آمدو قلعۀ اعتمادشان را فرو خواهد ریخت.
23. هر که مراقب دهان و زبانش باشد،جان خویش از بلا در امان می‌دارد.
24. مرد مغرور و متکبر، که تمسخرگرش نامند،با نِخوَت بی‌حد عمل می‌کند.
25. حسرتِ مردِ کاهل او را به کشتن می‌دهد،زیرا که دستانش از کار ابا دارند.
26. تمام روز در وَلَع چیزهای بیشتر است،اما پارسایان می‌بخشند و دریغ نمی‌کنند.
27. قربانیِ شریران، کراهت‌آور است؛چقدر بیشتر هنگامی‌که با نیت بد تقدیم شود.