12. برخوردن به خرسی که توله‌هایش را دزدیده‌اند،بهتر است از دیدار با احمق در حماقتش.
13. آن که در برابر نیکی بدی کند،بلا از خانه‌اش دور نخواهد شد.
14. آغازِ مشاجره همچون رخنۀ آب است؛پس، از آن دست بدار، پیش از آنکه به منازعه بینجامد.
15. تبرئۀ مجرمان و محکوم کردن بی‌گناهان!خداوند از هر دو کراهت دارد.
16. بهای خریدِ حکمت در دست جاهل به چه کار آید،چه او را دل برای این کار نیست.
17. دوست در همه حال محبت می‌کند،و برادر برای روز تنگی به دنیا آمده است.
18. مرد کم‌عقل دست می‌دهدو ضامن دیگری می‌شود.
19. آن که نافرمانی را دوست دارد، مشاجره را دوست دارد؛آن که دَرِ خانۀ خویش در بلندی می‌سازد،به استقبال ویرانی می‌رود.
20. کج‌دِل، کامروا نخواهد شد؛آن که زبان فریبکار دارد به بلا گرفتار می‌آید.
21. آن که فرزندِ نادان دارد غصه‌دار می‌شود؛پدرِ فرزندِ ابله شادی به خود نمی‌بیند.
22. دل شادمان داروی شفابخش است،اما روح افسرده استخوانها را خشک می‌کند.