39. هارون صد و بیست و سه ساله بود که در کوه هور وفات یافت.
40. پادشاه کنعانیِ عَراد که در نِگِب در سرزمین کنعان ساکن بود، از آمدن بنیاسرائیل آگاهی یافت.
41. پس، آنها از کوه هور کوچ کرده، در صَلمونَه اردو زدند.
42. و از صَلمونَه کوچ کرده، در فونون اردو زدند.
43. و از فونون کوچ کرده، در اوبوت اردو زدند.
44. و از اوبوت کوچ کرده، در عیِهعَباریم در قلمرو موآب اردو زدند.
45. و از عییم کوچ کرده، در دیبونجاد اردو زدند.
46. و از دیبونجاد کوچ کرده، در عَلموندِبلاتایِم اردو زدند.
47. و از عَلموندِبلاتایِم کوچ کرده، در کوههای عَباریم در مقابل نِبو اردو زدند.
48. و از کوههای عَباریم کوچ کرده، در همواریهای موآب، نزد اردن، و مقابل اَریحا اردو زدند؛
49. آنان در کنار اردن، از بِیتیِشیموت تا آبِلشِطّیم در همواریهای موآب اردو زدند.
50. خداوند موسی را در همواریهای موآب، نزد اردن، مقابل اَریحا، خطاب کرده، گفت:
51. «بنیاسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون از اردن عبور کرده، به سرزمین کنعان بروید،
52. تمامی ساکنان آن سرزمین را از برابر خود بیرون برانید و تمامی تندیسها و تمثالهای ریختهشدۀ ایشان را نابود کرده، همۀ مکانهای بلندشان را ویران سازید.
53. و آن سرزمین را به تصرف درآورده، در آن ساکن شوید، زیرا من آن را به شما دادهام تا مالک آن باشید.
54. آن سرزمین را بر حسب طایفههای خود به حکم قرعه وارث گردید؛ به قبیلۀ بزرگتر، میراثی بزرگتر بدهید و به قبیلۀ کوچکتر، میراثی کوچکتر. هر جا که قرعۀ کسی بدان افتَد، آنجا از آن او باشد. بر حسب قبایل اجدادی خود زمین را به میراث یابید.