11. «در آغاز ماههای خود، قربانیهای تمامسوز به خداوند تقدیم کنید: دو گوسالۀ نر، یک قوچ و هفت برۀ نرینۀ یک ساله و بیعیب،
12. همراه با سهدهمِ ایفَه آرد مرغوب آمیخته به روغن جهت هدیۀ آردی برای هر گوساله، دو دهمِ ایفَه آرد مرغوب آمیخته به روغن جهت هدیۀ آردی برای آن یک قوچ،
13. و یکدهمِ ایفه آرد مرغوبِ آمیخته به روغن جهت هدیۀ آردی برای هر بره. این است قربانی تمامسوز، رایحۀ خوشایند و هدیۀ اختصاصی برای خداوند.
14. هدایای ریختنی آنها باید نصف هین شراب برای گوساله، یکسوّم هین برای قوچ و یکچهارم هین برای بره باشد. این است قربانی تمامسوزِ هر ماه در تمامی ماههای سال.
15. همچنین یک بز نر به عنوان قربانی گناه، علاوه بر قربانی تمامسوز دائمی و هدیه ریختنی آن، به خداوند تقدیم شود.
16. «روز چهاردهمِ نخستین ماه، پِسَخ خداوند است.
17. روز پانزدهم این ماه عید است و باید هفت روز، نانِ بیخمیرمایه خورده شود.
18. روز اوّل، محفل مقدّس است؛ در آن هیچ کار مکنید.
19. و به عنوان هدیۀ اختصاصی، قربانیهای تمامسوز به خداوند تقدیم نمایید: دو گوسالۀ نر، یک قوچ و هفت برۀ نرینۀ یک ساله، و دقت کنید که بیعیب باشند.
20. همچنین به جهت هدیۀ آردی آنها، سهدهمِ ایفَه آرد مرغوبِ آمیخته به روغن برای گوساله و دو دهم برای قوچ
21. و یکدهم ایفَه برای هر یک از آن هفت بره تقدیم کنید،
22. و نیز یک بز نر به جهت قربانی گناه، تا برای شما کفّاره به جا آورده شود.