3. آنان خدمتگزار تو و تمامی خیمه خواهند بود، اما نباید به ظروف قُدس یا مذبح نزدیک شوند، مبادا هم خودشان بمیرند و هم شما.
4. آنها به شما ملحق شوند و خدمتگزارِ خیمۀ ملاقات در همۀ کارهای مربوط به خیمه باشند؛ و هیچ شخص عادی به شما نزدیک نشود.
5. بر شماست که در خدمت قُدس و مذبح انجام وظیفه کنید، تا دیگر غضب بر بنیاسرائیل نازل نشود.
6. اینک من خودْ برادران شما، لاویان را از میان بنیاسرائیل برگزیدهام. آنان هدیهای برای شما هستند که وقف خداوند شدهاند تا خدمت خیمۀ ملاقات را انجام دهند.
7. و اما در خصوص تو و پسرانت با تو، شما وظایف کهانت خود را در قبال امور مذبح و درون حجاب انجام دهید. من خدمت کهانت را چون هدیه به شما میبخشم. هر شخص دیگر که نزدیک بیاید، باید کشته شود.»
8. آنگاه خداوند به هارون گفت: «من خودْ مسئولیت هدایای وقف شده به خود یعنی تمامی هدایای مقدس بنیاسرائیل را به شما سپردم؛ آنها را به تو و پسرانت به عنوان سهم شما به فریضۀ ابدی دادم.
9. از هدایای بسیار مقدس که بر آتش نهاده نمیشود، سهم تو این خواهد بود: هر هدیۀ ایشان، یعنی هر هدیۀ آردی و هر قربانی گناه و هر قربانی جبران که به عنوان هدایای بسیار مقدس به من اهدا کنند، سهم تو و پسرانت خواهد بود.
10. آنها را به عنوان هدایای بسیار مقدس بخورید؛ هر ذکور از آنها بخورد و برای تو مقدّس باشد.
11. این نیز از آن توست: هدایایی که بنیاسرائیل به دستان خود تقدیم میکنند، یعنی همۀ هدایای تکاندادنی آنها. من این را نیز به تو و به پسران و دخترانت به عنوان فریضۀ ابدی بخشیدهام. هر که در خانۀ تو طاهر باشد، میتواند از آنها بخورد.
12. بهترین روغن و بهترین شراب و غله یعنی نوبر محصول را نیز که به خداوند تقدیم میکنند، به تمامی به تو بخشیدهام.
13. نخستین محصولات زمین ایشان نیز که برای خداوند میآورند، از آنِ تو خواهد بود. هر که در خانۀ تو طاهر باشد، میتواند از آنها بخورد.
14. هر چیز وقف شده در اسرائیل از آنِ تو خواهد بود.
15. هر چه رَحِم را بگشاید، از همۀ جاندارانی که به خداوند تقدیم میگردد، خواه انسان و خواه حیوان، از آنِ تو خواهد بود. اما نخستزادۀ انسان را البته فدیه بده، همچنین نخستزادۀ چارپایان نجس را.
16. در خصوص فدیۀ آنها چنین کنید: چون یک ماهه شوند، آنها را بر حسب برآورد انجام شده به پنج مثقال نقره، مطابقِ مثقال قُدس، که بیست قیراط است، فدیه دهید.