12. «حکم من این است که یکدیگر را محبت کنید، چنانکه من شما را محبت کرده‌ام.
13. محبتی بزرگتر از این وجود ندارد که کسی جان خود را در راه دوستانش فدا کند.
14. دوستان من شمایید اگر آنچه به شما حکم می‌کنم، انجام دهید.
15. دیگر شما را بنده نمی‌خوانم، زیرا بنده از کارهای اربابش آگاهی ندارد. بلکه شما را دوست خود می‌خوانم، زیرا هرآنچه از پدر شنیده‌ام، شما را از آن آگاه ساخته‌ام.
16. شما نبودید که مرا برگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم و مقرر داشتم تا بروید و میوه آورید و میوۀ شما بماند، تا هر چه از پدر به نام من درخواست کنید به شما عطا کند.
17. حکم من به شما این است که یکدیگر را محبت کنید.