4. آنگاه شنیدم که شمار مُهرشدگان صد و چهل و چهار هزار تن از کل قبایل بنی‌اسرائیل بود.
5. از قبیلۀ یهودا دوازده هزار تن مُهر شدند،از قبیلۀ رِئوبین، دوازده هزار تن،از قبیلۀ جاد، دوازده هزار تن،
6. از قبیلۀ اَشیر، دوازده هزار تن،از قبیلۀ نَفتالی، دوازده هزار تن،از قبیلۀ مَنَسی، دوازده هزار تن،
7. از قبیلۀ شَمعون، دوازده هزار تن،از قبیلۀ لاوی، دوازده هزار تن،از قبیلۀ یِساکار، دوازده هزار تن،
8. از قبیلۀ زِبولون، دوازده هزار تن،از قبیلۀ یوسف، دوازده هزار تن،و از قبیلۀ بِنیامین دوازده هزار تن.
9. پس از آن نظر کردم و اینک جماعتی عظیم از هر ملت و طایفه و قوم و زبان پیش روی خود دیدم که هیچ‌کس آنان را نمی‌توانست شماره کند و همه پیش تخت و در پیشگاه بره ایستاده بودند. همگان ردای سفید بر تن داشتند و شاخۀ نخل به دست.
10. آنان به بانگ بلند ندا در دادند که:«نجات از آن خدای ماست،که بر تخت نشسته؛و از آنِ بره است.»
11. و همۀ فرشتگان، گرداگرد تخت و گرداگرد پیران و چهار موجود زنده ایستادند؛ و همه در پیشگاه تخت روی بر زمین نهادند و خدا را پرستش کرده،
12. گفتند:«آمین!ستایش و جلالو حکمت و سپاس و اکرامو قدرت و تواناییخدای ما را باد، تا ابد.آمین!»
13. آنگاه یکی از آن پیران از من پرسید: «اینان که ردای سفید به تن دارند کیانند و از کجا آمده‌اند؟»
14. جواب دادم: «این را تو می‌دانی، سرورم.» و او گفت: «اینان همان کسانند که از عذاب عظیم برگذشته‌اند و رداهای خود را در خون بره شسته‌اند و سفید کرده‌اند.