14. چون کاملاً روشن است که خداوندِ ما از نسل یهودا بود و موسی در مورد آن قبیله چیزی راجع به کهانت نگفت.
15. و از این هم روشنتر آنکه هر گاه کاهنی دیگر همانند مِلْکیصِدِق ظهور کند،
16. او نه بر پایۀ حکم شرعیِ مربوط به نَسَب خود، بلکه بر پایۀ نیروی حیاتی فناناپذیر، کاهن میشود.
17. زیرا دربارۀ او چنین شهادت داده شده که:«تو جاودانه کاهن هستی،در رتبۀ مِلْکیصِدِق.»
18. حکم پیشین منسوخ شد، چون سست و بیفایده بود،
19. زیرا شریعت هیچ چیز را کامل نکرد. در مقابل، امیدی بهتر ارائه شد که از طریق آن به خدا نزدیک میشویم.
20. و این بدون سوگند نبود! دیگران بدون هیچ سوگندی کاهن شدند،
21. امّا کاهن شدن او با سوگند همراه بود، آنگاه که خدا به وی گفت:«خداوند سوگند خوردهو نظرش را تغییر نخواهد داد که:”تو جاودانه کاهن هستی“.»
22. بهخاطر این سوگند، عیسی ضامن عهدی بهتر شده است.
23. شمار کاهنان پیشین بس زیاد بود، زیرا مرگ مانع از ادامۀ خدمت آنها میشد.
24. حال آنکه عیسی چون تا ابد زنده است، کهانت بیپایان دارد.
25. پس او قادر است آنان را که از طریق وی نزد خدا میآیند، جاودانه نجات بخشد، زیرا همیشه زنده است تا برایشان شفاعت کند.
26. ما به چنین کاهن اعظمی نیاز داشتیم، کاهنی قدّوس، بیعیب، پاک، جدا از گناهکاران، و فراتر از آسمانها.
27. برخلاف دیگر کاهنان اعظم، او نیازی ندارد هر روز، نخست برای گناهان خود و سپس برای گناهان قوم، قربانی تقدیم کند. بلکه آنگاه که خود را تقدیم کرد، یک بار برای همیشه برای گناهان ایشان قربانی داد.
28. زیرا شریعت، انسانهایی ضعیف را به کهانت اعظم برمیگمارد، امّا سوگندی که پس از شریعت آمد، پسر را برگماشت، که جاودانه کامل شده است.